Nail Shop Pink ปฏิบัติการค้นหัวใจ นายช่างทำเล็บ

"ผมคงจะรับคุณไม่ได้หรอกครับ! "
"ทำไมถึงรับฉันเป็นนักเขียนไม่ได้ล่ะค่ะ ในเมื่อ... "
"เพราะว่านิยายของคุณเหมือนกับหนังเรื่องหนึ่งที่ผมเคยดูมา เอ่อ... เสียจะ... "
"แต่ฉันแต่งเองนะค่ะ! "
"ไม่ว่าคุณจะแต่งเองหรือคุณจะก็อปมาก็ตามนะครับ ยังไงผมก็รับคุณเป็นนักเขียนไม่ได้อยู่ดี ขอโทษด้วยนะครับ ผมขอตัวก่อน"
"เดี๋ยวค่ะ TOT"
     โอ๊ย! พ่อจ๋าแม่จ๋า! หนูไม่ผ่านการตรวจสอบอีกแล้ว TOT ไอ้ บ.ก ตาถั่วหาว่าฉันก็อปมาจากหนัง ฮือๆ ฉันแต่งเองนะไม่ได้ไปก็อปใครมาเลย T_T ใส่ร้ายกันชัดๆ ไม่อยากรับฉันเข้าทำงานก็ว่ามาเถอะฉันแต่งมาสิบๆ เรื่องแล้วก็ยังไม่ผ่านเลย TTOTT คิดแล้วก็เจ็บปวด อย่าเผลอล่ะกันจะเผาสำนักพิมพ์ให้รู้แล้วรู้รวดไปเลย
"ทำไมวันนี้กลับเร็วจังล่ะ 'ทับทัน' " เพื่อนฉันเองแหละ
 "ไปฟังผลมาเลยกลับเร็วหน่อย :) " ฉันตอบ
"แล้วผลเป็นไงบ้างอ่ะทับทัน ? "
"TOT"
"ตามเคยสินะ เฮ้อ! ฉันว่าจะกลับไปเยี่ยมแม่"
"เยี่ยมแม่! "
"อืม... ก็ไม่ได้ไปเยี่ยมท่านนานแล้ว"
"แล้วแต่จะไปวันไหน ? "
"อาทิตย์หน้านี้"
"อาทิตย์หน้านี้! " ฮือๆ ทำไมชีวิตฉันต้องเป็นแบบนี้ ทำไมชีวิตทับทันจะต้องเป็นแบบนี้ด้วย TOT สาวผู้เรียนจบสูงๆ จากมหาลัยชื่อดังกลับตกงานไม่มีงานทำแถมเพื่อนก็ยังจะทิ้งอีก T_T แนะนำตัวกันหน่อยแล้วกันนะ ฉันชื่อ ทับทัน เรียนจบมหาลัยแล้วแต่ไม่มีงานทำแล้วถ้าจะถามว่าทำไมไม่ไปอยู่กับพ่อแม่ตอบเลยว่า ไม่! เพราะฉันไม่ยอมเกาะพ่อแม่กินแน่ๆ โตเป็น... ผู้ใหญ่แล้วยังต้องให้พ่อให้แม่มาหาเลี้ยงมันใช่ซะที่ไหนกันล่ะ แต่ที่เลวร้ายที่สุดคือ...ฉันกลับเพื่อนสนิทพักที่ห้องด้วยกันที่ชื่อว่า หมอก จะขอไปเยี่ยมแม่อาทิตย์หน้าฉันไม่เชื่อหรอกว่าคนอย่างยัยหมอกจะไปเยี่ยมแม่เพราะตั้งแต่ ม.6 ที่มาอยู่กับฉันที่ห้องเช่าแล้วย้ายเป็นหอหญิงแล้วย้ายเป็นอพาร์ทเมนท์ส่วนตัวก็ไม่เคยที่จะขอกลับไปเยี่ยมแม่สักที ให้มันได้แบบนี้สิ! ไม่มีงาน เพื่อนก็ทิ้งอีก TTOTT
"ฉันไปไม่กี่วันก็กลับแล้ว"
"แกจะกลับมาจริงๆนะ *O* "
"นี้แกกำลังหาว่าฉันกำลังทั้งเพื่อนเหรอ? ฉันไม่ใช่คนแบบนั้นนะทับทัน! " รู้ด้วยเหรอเนี่ย TOT
"ก็ฉันกลัวว่าแกจะไม่กลับมานิหมอก! " อ้อนให้เต็มที่ อ้อนเข้าไปเยอะๆ ทับทัน ^^
"ฉันกลับมาแน่! ว่าแต่ทำไมแกถึงไม่ผ่านการตรวจสอบเหรอ? " หมอกพูดแล้วเดินมานั่งข้างๆ ฉันที่เตียง
"ก็ไอ้ บ.ก ตาถั่วนั้นสิอ่านต้นฉบับของฉันแล้วก็หาว่าฉันไปก็อปจากหนังมา! " คิดแล้วก็แค้นไอ้ บ.ก ตาถั่ว
"ฉันก็ว่ามันเหมือนหนังเรื่องหนึ่งนะ! "
"ยัยหมอก! " ตายๆ นี่ยัยหมอกยังเป็นเพื่อนฉันอยู่หรือเปล่านะทำไมถึงได้พูดจาซ้ำเติมกันแบบนี้ TOT
"ฉันขอโทษๆ แต่ฉันจะบอกแกว่าถ้าเนื้อเรื่องมันเหมือนหนังมากแกก็หาแรงบันดาลใจใหม่ๆ เอาเป็นแบบว่า... เป็นชีวิตของคนนั้นๆ จริงเลยสิ *O* " ชีวิตของคนจริงๆเหรอ? o_O น่าสนใจดี แต่...
"แล้วฉันจะไปหาแรงบันดาลใจจากไหนล่ะ! " นี้แหละปัญหา U_U
"ไม่อยาก! พรุ่งนี้แกก็แค่ออกไปข้างนอกกับฉันไปดูผู้คนว่าคนไหนน่าเอามาเป็นแรงบันดาลใจไงฉลาดหน่อยสิ! "เอิ่ม...มันด่าฉันทางอ้อมหรือเปล่านะ - -
"เอางั้นเหรอ? "
"เอางั้นแหละ ^^"
"งั้นตามนั้น! "
   เช้าวันต่อว่า…
ตอนนี้ฉันอยู่ที่สถานี BTS กำลังมองหาแรงบันดาลใจอยู่ อ่ะๆ ถามว่าแรงบันดาลใจเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงน่ะเหรอ? ผู้ชายอยู่แล้ว ^^ เพราะนางเอกต้องเป็นฉัน >< ตอนนี้ทั้งฉันและหมอกก็พากันมองหาแรงบันดาลใจว่าจะเอาคนไหนไปแต่งเป็นพระเอกของฉันดี
"ทับทันเดี๋ยวฉันมานะ ไปซื้อน้ำกินก่อน"
"อืมๆ" หมอกเดินไปซื้อน้ำทันทีแต่ก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้นเหมือนจู่ๆ ก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินมากระชากกระเป๋าสะพายของหมอกไปต่อหน้าต่อตาฉันพอยัยหมอกขัดขืนก็จับตัวยัยหมอกแล้วเอามีดจี้ เฮ้ย! เพื่อนฉันกำลังตกอยู่ในอันตรายฉันต้องเข้าไปช่วย แต่...
ตุ้บ! ตุ้บ! ผวัะ!
"เป็นอะไรหรือเปล่าครับคุณ! " มีผู้ชายคนหนึ่งรูปร่างสูง ผิวพรรณดี ตาสวย ปากเรียว จมูกโด่ง พุ่งมาจากด้านหลังของคนร้ายแล้วต่อยซ้ายต่อยขวาทำเอาคนร้ายสลบคางที่ O[]O เก่งสุดๆ ไปเลย
"ไม่ค่ะ! ฉันไม่เป็นอะไร" ยัยหมอกรีบปฏิเสธไปทันที
"นี้ครับกระเป๋าของคุณ :) " อร๊าย >O< รอยยิ้มนั้นทำเอาฉันละลายแทนยัยหมอกไปเลย
"ขะ...ขอบคุณค่ะ ขอบคุณจริงๆ นะค่ะ ฮือๆ ถ้าไม่ได้คุณฉันคงจะเสียเงินที่มีทั้งหมดไปแล้วแน่ๆ ฮือๆ" ยัยหมอกเดินไปจับมือขอบคุณผู้ชายคนนั้นแล้วร้องไห้ใหญ่เลย (แบบนี้แหละเพื่อนฉันโดนเรื่องที่ทำให้อ่อนไหวหน่อยต้องร้องไห้ทันที - -)
"ไม่เป็นไรครับ! งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ :) " แล้วเขาก็เดินจากไป ... เฮ้ย! ไม่ได้นะจะเดินหนีไม่ได้นะ เพราะเขาคือแรงบันดาลใจของฉัน (พึ่งนักออก - - ) ไม่ได้นะๆ ต้องตามไป
ย่องๆ พรึบ! ( -__-)
ย่องๆ พรึบ! (-__- )
ย่องๆ พรึบ! ( -__-)
ย่องๆ พรึบ! (-__- ) ยังไม่ถึงอีกเหรอ! นี้เขาพักที่ไหน ทำงานที่ไหนดนี่ยทำไมถึงได้... เฮ้ย! เขาเข้าไปในร้านทำเล็กทำไหมน่ะหรือว่า... O_O อร๊าย >< นี้เขาไม่ใช่ผู้ชายเหรอเนี่ย ไม่จริงๆ ไม่เชื่อๆ ม่ายยจริ๊งงง ( ><)(>< )( ><)(>< ) ฉันเงยหน้ามองชื่อร้าน Nail Shop Pink ร้านทำเล็กสีชมพู จริงๆ ด้วยผู้ชายคนนี้...
"โอ๊ยๆ คิดถึงจีเนียสมากมายเดี๋ยวต้องให้ จีเนียสนวดมือแล้วก็ทำเล็บให้ซะแล้ว >< "
"งั้นฉันก็จะให้เคย์เป็นคนทำเล็บให้ฉัน >< ส่วนเธอก็เอาเนียร์ไปแล้วกันนะ! " เดี๋ยวๆ พวกผู้หญิงพวกนั้นกำลังพูดถึงใครน่ะ! จีเนียส เคย์ และเนียร์ แล้วสามคนนี้เป็นผู้ชายผู้หญิง? แบบนี้ต้องไปดู
  ย่องๆ (เดี๋ยวๆ จะย่องทำไหมว่ะ - -) พรึบ! ( -__-) O_O เขาไม่ใช่ผู้หญิงประเพศสองนี้! เขาคือ... ช่างทำเล็บ O[]O เมื่อคนอย่าง 'ทับทัน' โดนปฏิเสธงานอย่างการเป็น 'นักเขียน' ยัยทับทันก็ต้องหาแรงบันดาลใจใหม่ๆ เพื่อเนื้อเรื่องไม่ซ้ำใคร แต่ก็ต้องได้พบได้เจอกับผู้ชายที่สุภาพอย่าง 'จีเนียส' แต่อาชีพของเขาเป็นช่างทำเล็บชายนิ เดี๋ยวๆ ก็ไม่เห็นจะมีหนังเรื่องไหนมีพระเอกเป็นช่างทำเล็บเลยนะ >< อะไรมันจะโชคดีอย่างนี้เมื่อร้านที่เขาทำงานอยู๋เปิดรับสมัครพนักงาน 'ชาย' เอาว่ะ! ยัยทับทันคนนี้กล้าเสี่ยงอ่ะ โดนจับก็โดนจับว่ะ! แต่พอเขามาทำงานได้ไม่นานก็มีปัญหากับเพื่อนร่วมงานอย่าง 'พี่เคย์' โอ๊ยๆ แล้วงานนี้ฉันจะรวดไหมเนี่ย YOY